Jednym z najbardziej znanych i charakterystycznych warszawskich monumentów, jest Pomnik Lotnika usytuowany obecnie przy ul. Żwirki i Wigury w Warszawie, w pobliżu pól mokotowskich, gdzie przed wojną znajdowało się warszawskie lotnisko. Zaprojektowany został on w 1923 roku przez Edwarda Wittiga, pierwotnie zaś stał przy placu Unii Lubelskiej, u drugiego skraju pól mokotowskich. W 1944 roku został wysadzony w powietrze przez Niemców i odbudowano go po wojnie.
Model tego pomnika zaprezentowany został po raz pierwszy w 1929 roku podczas Powszechnej Wystawy Krajowej w Poznaniu. Stanął wówczas na niewielkim skwerze, pomiędzy pawilonami targowymi, które obecnie funkcjonują jako Collegium Chemicum i Collegium Anatomicum poznańskiego uniwersytetu.
Postać lotnika – do której pozował major Leonard Zbigniew Lepszy – przedstawiona została w pozycji stojącej. Pilot trzymał samolotowe śmigło, a umieszczony był na wysokim cokole. Pomnik wyglądał „monumentalnie i godnie”. Może to dobrze zaprojektowana poznańska ekspozycja modelu pomnika sprawiła, że 11 października 1932 roku, przy placu Unii Lubelskiej w Warszawie, uroczyście odsłonięty został pomnik Lotnika.
Paweł Cieliczko
Bibliografia:
Eugeniusz Goliński, Pomniki Poznania, Poznań 2001, s. 119-120.
Władysław Czarnecki, To był też mój Poznań, Poznań 1987, s. 152.